Oosterbeek, december 2019
Beste familie, vrienden en bekenden,
Het is weer bijna Kerstmis en dan ga ik er toch altijd even voor zitten om iets te schrijven naar jullie allemaal.
Kerstmis betekent voor veel mensen vreugde en vaak betekent dat dan veel eten en drinken, nóg meer cadeaus, een extra vakantie, etc.
Het kan ook verdriet betekenen, als je geen geld hebt om Kerst te vieren, als je niks extra´s kunt kopen, als er ziekte is, noem maar op.
In Bolivia is het de afgelopen tijd onrustig geweest: er waren presidentsverkiezingen, die alwéér werden gewonnen door dezelfde kandidaat, die al heel lang aan de macht was. Het volk nam het niet, er werden wegen geblokkeerd, winkels geplunderd, er werd veel gevochten en uiteindelijk vertrok de president met stille trom naar Mexico. Nu is de rust een klein beetje weergekeerd, maar we weten nog niet waar het allemaal zal gaan eindigen. Er komen nieuwe verkiezingen aan, maar wat dan?? Er is veel geleden in die weken van onrust en dan natuurlijk vooral door de armste mensen, die toch al niks hebben.
Ik blijf op de hoogte van al die dingen, die gebeuren in het land. Ik lees kranten op internet en ik word op de hoogte gehouden via persoonlijke berichten van mensen daar, die ik ken.
Ondanks het tumult in het land zijn er toch ándere dingen, die op de een of andere manier méér indruk maken. Zo is er bijvoorbeeld Dagner, een jongeman, die jaren bij ons heeft gewoond en die nu op zichzelf woont. Hij heeft een ongeluk gehad en is voor 80% verbrand! Ze hebben al een been en een arm moeten afzetten; uiteraard werden wij om hulp gevraagd, financiële hulp. We hebben geprobeerd om in elk geval iets te doen, maar het kost kapitalen, en wat zal het uiteindelijk brengen. Tóch moeten wij doen wat we kunnen! Ik word gelukkig goed op de hoogte gehouden door één van onze werkers.
Aan de andere kant van het spectrum staat de geboorte van het derde kind van Juan Carlos en Cecilia, Andre geheten. Ik heb heel wat berichten en foto’s en filmpjes van Juan Carlos en Cecilia gehad en ze zijn blije en trotse ouders. Ze hebben overigens ook wel besloten, dat drie kinderen genoeg is. Maar er is een nieuw leven geboren in hun gezin en ik mocht samen met hen de namen uitzoeken… Nieuw leven, vreugde voor hen! Ook verantwoordelijkheid, maar toch vooral die blijdschap!
Ik word goed op de hoogte gehouden van het wel en wee van alle mensen in Bolivia, die daar doorgaan met het werk. En ik heb geluk, dat ik een aantal hele goede werkers heb. En zij houden mij bijna dagelijks op de hoogte. Vreugde en verdriet zijn er overal, ook in het dagelijkse leven van onze mensen in Bolivia.
Ik ben blij met alle hulp, die we van jullie allemaal mochten ontvangen in de afgelopen maanden, zodat we toch dóór konden gaan.
Ik ben al een tijd door ziekte uitgeschakeld. Dat zal nog wel even zo blijven, want ik moet binnenkort behandeld worden aan de prostaat. Helaas, maar we gaan ervoor en we blijven gewoon ons best doen om de mensen daar te helpen en hen niet in de steek te laten.
Ik hoop, dat jullie ons daarbij ook in 2020 blijven helpen!! Zonder jullie kunnen wij niks doen! Heel veel dank voor alles wat jullie doen en ik hoop, dat we volgend jaar ook weer op jullie mogen rekenen!! Nogmaals veel dank voor alles, de allerbeste wensen en heel veel groeten!!
Voor jullie allemaal een Zalig Kerstfeest en een heel Gelukkig Nieuwjaar!!
Theo Raaijmakers